Definicja Grupy krwi

Co to znaczy GRUPY KRWI: Krwinki czerwone każdego człowieka posiadają na swojej powierzchni charakterystyczny dla siebie zespół antygenów, które umownie podzielono na tak zwany układy grupowe antygenów. Wprowadzenie drogą pozajelitową (na przykład przez transfuzję krwi) antygenu (krwinek czerwonych) z określonego układu grupowego do organizmu innego człowieka, nie mającego na krwinkach tego antygenu, skutkuje wytworzenie przeciwciał, które mają umiejętność reagowania z tym antygenem. Reakcja antygen-przeciwciało skutkuje in vitro zlepianie się krwinek, a więc tak zwany aglutynację, z kolei in vivo prowadzi do rozpadu krwinek, a więc tak zwany hemolizy. Znane są różne układy grupowe antygenów krwinkowych. Główne z nich - z punktu widzenia problemów związanych z leczeniem krwią albo jej preparatami - są antygeny układu grupowego AB0 i Rh. Dlatego rutynowe oznaczanie ekipy krwi dotyczy układu grupowego AB0 i Rh (zobacz: "ekipa krwi" i "Próba krzyżowa"). Antygeny pozostałych układów grupowych (na przykład MNSs, Rh, Kell, Kidd, Duffy) są oznaczane w sytuacjach specjalnych, związanych z przetaczaniem krwi albo jej preparatów i dla celów hemogenetyki sądowej (zobacz: i "Dochodzenie spornego ojcostwa"). Antygeny układu AB0 decydują o przynależności do jednej z czterech głównych grup krwi: A, B, AB albo 0. W skład układu grupowego Rh wchodzi sporo antygenów. Fundamentalne antygeny układu Rh znaczy się literami: CcDdEe. Spośród antygenów tego układu grupowego antygen D uważany jest za w najwyższym stopniu immunogenny. Dlatego także, w zależności od obecności antygenu D na krwinkach, podzielono ludzi na dwie ekipy: Rh-dodatnich (Rh(+)), posiadających antygen D i Rh-ujemnych (Rh(-)), u których nie stwierdza się antygenu D. W osoczu krwi można stwierdzić obecność przeciwciał przeciwko antygenom układów grupowych krwinek. Ich obecność rozpoznaje się w oparciu o stwierdzenie aglutynacji wzorcowych krwinek (znane są ich antygeny) po zmieszaniu ich z badaną surowicą. Organizm nie wytwarza przeciwciał przeciwko antygenom własnych krwinek. Dla przykładu: osoba mająca grupę krwi AB (antygeny A i B na krwinkach) nie ma w osoczu krwi przeciwciał przeciwko tym antygenom, natomiast osoba mająca grupę krwi 0 ma w osoczu krwi przeciwciała przeciwko antygenowi A i B. Praktycznie rozróżnia się dwa typy przeciwciał: naturalne (regularne) albo odpornościowe (nieregularne). Pierwsze z nich - przeciwciała naturalne, występują u każdego człowieka, pojawiają się w sposób naturalny pośrodku pierwszego roku po urodzeniu i są obecne we krwi poprzez całe życie; to są przeciwciała dla antygenów grup głównych: przeciwko antygenowi A (anty-A) i przeciwko antygenowi B (anty-B). Drugi rodzaj przeciwciał - przeciwciała odpornościowe, wytwarzane są poprzez organizm człowieka w rezultacie wywołania odpowiedzi odpornościowej na obce krwinki, które znalazły się w krążeniu (na przykład po przetoczeniu krwi)