Co to jest EWO

Definicja EWO: Europejska Wspólnota Obronna (z angielskiego: European Defence Community - EDC) - francuska propozycja utworzenia wspólnej armii europejskiej, przedstawiona w planie Plevena z 24 października 1950 roku, zrealizowana w traktacie podpisanym 27 maja 1952 roku w Paryżu na 50 lat poprzez Francję, RFN, Włochy, Belgię, Holandię i Luksemburg. Koncepcja EWO stanowiła odpowiedź na głosy wzywające do remilitaryzacji RFN w obliczu postrzeganego zagrożenia inwazją radziecką na Europę Zachodnią i przewidywała podporządkowanie niezależnej kontroli ponadnarodowej potencjału militarnego tak RFN jak i innych krajów uczestniczących. Odpowiednio z traktatem o EWO wspólna armia europejska miała liczyć w sumie 40 dywizji narodowych pod jednym mundurem i jedną flagą. Armia europejska EWO miała posiadać strukturę instytucjonalną na wzór Europejskiej Wspólnoty Węgla i Stali (EWWiS) - z Komisją wybieraną na zasadzie kompetencji, Poradą ministrów, Zgromadzeniem i Trybunałem. Traktat o EWO został ratyfikowany poprzez RFN i państwa Beneluksu, lecz upadła gdy francuskie Zebranie Narodowe odmówiło ratyfikacji traktatu paryskiego 30 sierpnia 1954 roku; nastąpiło to w zmienionej sytuacji międzynarodowej po zgonu radzieckiego dyktatora Józefa Stalina i zakończeniu Wojny Koreańskiej w 1953 roku, choć decyzyjny był układ sił politycznych we Francji, negatywny dla zwolenników integracji europejskiej, z przewagą rzeczników francuskiej suwerenności i oponentów uzbrojenia Niemiec. Oznaczało to zarazem fiasko powiązanego z EWO projektu Europejskiej Wspólnoty Politycznej (EWP)