Co to jest okupacja

Definicja OKUPACJA: okupacja (z z łaciny occupatio - zabór) - przejęcie władzy nad obcym terytorium, przeważnie w rezultacie działań wojennych. Odpowiednio z prawem międzynarodowym okupacja ma zawsze charakter tymczasowy, okupant nie nabywa suwerenności nad danym terytorium i powinien przestrzegać prawa obowiązującego w regionie okupowanym; zwłaszcza zabronione jest tworzenie kolaboracyjnych organów władzy, zmuszanie miejscowej ludności do przysięgania na wierność bądź służby w siłach zbrojnych okupanta, przesiedlenia i deportacje ludności, konfiskowanie własności prywatnej, rabunek dóbr kulturowych. Ludność terytorium okupowanego może wykazywać posłuszeństwa wobec okupanta i ma zawsze prawo do oporu zbrojnego bezwzględnie na to, czy okupant stosuje się do powyższych zasad. Istnieje również definicja okupacji pokojowej, polegającej na wprowadzeniu obcych sił zbrojnych w okresie pokoju i ustanowieniu na danym terytorium administracji wojskowej albo cywilnej - odpowiednikiem jest okupacja terytorium Niemiec na zachód od Renu przewidziana w traktacie wersalskim z 28 czerwca 1919 roku