Co to jest konwencje genewskie

Definicja KONWENCJE GENEWSKIE: konwencje genewskie (z angielskiego: Geneva Conventions) - umowy międzynarodowe stanowiące podstawę międzynarodowego prawa humanitarnego, zawierające postanowienia zmierzające do nadania wojnie bardziej cywilizowanego charakteru. Pierwsza z konwencji genewskich została podpisana poprzez 16 krajów 22 sierpnia 1864 roku i dotyczyła poprawy losu rannych na polu bitwy; przewidywała między innymi ochronę personelu medycznego i szpitali polowych poprzez strony walczące i stanowiła, iż wszyscy ranni albo chorzy uczestnicy walk będą zabrani z pola bitwy i poddani opiece medycznej z wyjątkiem ich narodowości; wprowadzała także czerwony krzyż na białym polu jako oznakowanie pojazdów i obiektów medycznych. Kolejne konwencje genewskie podpisano 6 lipca 1906 roku (konwencja o polepszeniu losu rannych i chorych w armiach aktywnych) i 27 lipca 1929 roku (konwencja o traktowaniu jeńców wojennych i następna konwencja o polepszeniu losu rannych i chorych w armiach aktywnych). Konwencje z 1864, 1906 i 1929 roku zostały zastąpione poprzez 4 konwencje podpisane 12 sierpnia 1949 roku:
1) o polepszeniu losu rannych i chorych w armiach aktywnych,
2) o polepszeniu losu rannych, chorych i rozbitków sił zbrojnych na morzu,
3) o traktowaniu jeńców wojennych,
4) o ochronie osób cywilnych w trakcie wojny.
8 czerwca 1977 roku zostały one uzupełnione o 2 protokoły dodatkowe, dotyczące ochrony ofiar międzynarodowych i niemiędzynarodowych konfliktów zbrojnych. Stronami konwencji genewskich są niemal wszystkie państwa świata (po przystąpieniu Czarnogóry w 2006 roku stronami 4 konwencji z 1949 roku są 194 państwa), toteż mają one wykorzystanie w przeważającej większości konfliktów zbrojnych