Co to jest kompromis luksemburski

Definicja KOMPROMIS LUKSEMBURSKI: kompromis luksemburski - nieformalne porozumienie osiągnięte w styczniu 1966 roku w łonie Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej (EWG), przewidujące iż gdyby jakakolwiek decyzja miała dotyczyć "bardzo ważnego interesu narodowego" państwa członkowskie będą dążyć do osiągnięcia rozwiązania w drodze jednomyślności. Kompromis zażegnał tak zwany "kryzys pustego krzesła" - w czerwcu 1965 roku prezydent Francji Charles de Gaulle zarządził bojkot obrad Porady Ministrów EWG w proteście przeciw propozycjom dotyczącym finansowania Wspólnej Polityki Rolnej, planowanemu wprowadzenia głosowania większościowego od początku 1966 roku odpowiednio z postanowieniami Traktatu Rzymskiego i rosnącej niezależności Komisji. Nigdy nie uznany poprzez Komisję Europejską ani Trybunał Sprawiedliwości, kompromis luksemburski naprawdę wprowadzał weto narodowe i w skutku sparaliżował mechanizm decydujący Wspólnot Europejskich do chwili wejścia w życie w lipcu 1987 roku Jednolitego Aktu Europejskiego, rozszerzającego zakres stosowania kwalifikowanej większości zamiast jednomyślności w Radzie Ministrów. Teoretycznie kompromis luksemburski nie został ostatecznie przekreślony i ciągle może być przywoływany, lecz w praktyce nie zdarza się to już, między innymi dlatego, iż sfery dotyczące żywotnych interesów krajów są objęte wymogiem jednomyślności, a państwa mają także prawo do tak zwany opt-outów, a więc wyjątkowego nieuczestniczenia w działaniach przewidzianych poprzez traktaty (na przykład Ogromna Brytania nie uczestniczy w unii gospodarczo-walutowej zapisanej w 1992 roku w Traktacie z Maastrichtu)