Co to znaczy zaburzenia osobowości
Wyjaśnienie:
Zaburzenia osobowości przejawiają się skrajną albo znaczną odmiennością w porównaniu z przeciętnym w danej kulturze metodą spostrzegania, myślenia i odczuwania, a w szczególności metodą odnoszenia się do innych. Odmienność ta dotyczy metody postrzegania i interpretowania wydarzeń i zachowań ludzi, wyobrażeń o sobie i innych, niedostosowaniu przeżywanych emocji do sytuacji, nieadekwatnej intensywności przeżywanych emocji, trudności w panowaniu nad impulsami i popędami i niepożądanym postępowaniu w przypadkach międzyludzkich.
Zaburzenia osobowości ujawniają się w dzieciństwie albo w momencie dojrzewania i trwają nadal w momencie dojrzałości. Wzorce zachowania osoby z zaburzeniami osobowości są głęboko zakorzenione, trwałe, niewiele elastyczne i występują w szerokim zakresie sytuacji. Regularnie są przyczyną jej cierpienia i trudności w kontaktach z innymi ludźmi, mogą także wywierać negatywny wpływ na otoczenie. Zachowanie osoby z zaburzeniami osobowości nie jest przejawem innych zaburzeń psychicznych, ani nie jest wywołane chorobą somatyczną albo urazem mózgu.
Pośród zaburzeń osobowości zmienia się osobowość paranoiczną, schizoidalną, dyssocjalną (psychopatię), osobowość chwiejną emocjonalnie, osobowość histrioniczną, anankastyczną, lękową, zależną, narcystyczną i bierno - agresywną.
Zaburzenia osobowości są jednym z w najwyższym stopniu spornych zagadnień w psychiatrii. Różnice zdań dotyczą przyczyn ich powstawania, charakterystycznych objawów i klasyfikacji poszczególnych typów zaburzeń osobowości. Część badaczy uważa, iż zaburzenia osobowości kształtują się w procesie wychowania, inni wskazują na impulsy wrodzone, biologiczne. Leczenie zaburzeń osobowości jest w większości wypadków nadzwyczajnie trudne. Leczenie farmakologiczne może przynosić jedynie stłumienie zachowań agresywnych. Istnieje pewna zgodność poglądów co do tego, że fundamentalną sposobem leczenia większości zaburzeń osobowości jest długoterminowa psychoterapia.
Przyg. Bogusław Włodawiec opierając się na: A. Jakubik: "Zaburzenia osobowości"
Zaburzenia osobowości ujawniają się w dzieciństwie albo w momencie dojrzewania i trwają nadal w momencie dojrzałości. Wzorce zachowania osoby z zaburzeniami osobowości są głęboko zakorzenione, trwałe, niewiele elastyczne i występują w szerokim zakresie sytuacji. Regularnie są przyczyną jej cierpienia i trudności w kontaktach z innymi ludźmi, mogą także wywierać negatywny wpływ na otoczenie. Zachowanie osoby z zaburzeniami osobowości nie jest przejawem innych zaburzeń psychicznych, ani nie jest wywołane chorobą somatyczną albo urazem mózgu.
Pośród zaburzeń osobowości zmienia się osobowość paranoiczną, schizoidalną, dyssocjalną (psychopatię), osobowość chwiejną emocjonalnie, osobowość histrioniczną, anankastyczną, lękową, zależną, narcystyczną i bierno - agresywną.
Zaburzenia osobowości są jednym z w najwyższym stopniu spornych zagadnień w psychiatrii. Różnice zdań dotyczą przyczyn ich powstawania, charakterystycznych objawów i klasyfikacji poszczególnych typów zaburzeń osobowości. Część badaczy uważa, iż zaburzenia osobowości kształtują się w procesie wychowania, inni wskazują na impulsy wrodzone, biologiczne. Leczenie zaburzeń osobowości jest w większości wypadków nadzwyczajnie trudne. Leczenie farmakologiczne może przynosić jedynie stłumienie zachowań agresywnych. Istnieje pewna zgodność poglądów co do tego, że fundamentalną sposobem leczenia większości zaburzeń osobowości jest długoterminowa psychoterapia.
Przyg. Bogusław Włodawiec opierając się na: A. Jakubik: "Zaburzenia osobowości"
Czym jest zaburzenia osobowości znaczenie w Słownik Z .