Co to znaczy nerwice

Wyjaśnienie: Nerwice mogą objawiać się na sporo sposobów: przez symptomy somatyczne takie jak bóle głowy, żołądka, serca, kręgosłupa, gardła, zawroty głowy, omdlenia, uderzenia zimna albo gorąca, nadmierna potliwość, drżenia kończyn, kołatanie serca, trudności z oddychaniem, dreszcze, skoki temp. albo ciśnienia, zmiany ukrwienia skory, biegunki; przez natręctwa takie jak przymus powtarzania ustalonych czynności czy gestów, natrętne myśli, trudności w koncentracji uwagi, uczucia takie jak ciągłe zmęczenie albo irytacja, nieokreślony niepokój lub lęk wobec określonej klasy elementów czy sytuacji (na przykład lęk przed autobusami, wysokością, otwartymi przestrzeniami, tłumem, podróżowaniem, małymi pomieszczeniami, ostrymi narzędziami, pająkami i tym podobne) Może towarzyszyć im poczucie niskiej wartości i dążenia do kompensowania go specjalnymi osiągnięciami, czy nadmiernym zaangażowaniem w pracę. Nasilenie tych objawów podlega wahaniom, niekiedy ustępują one samoistnie, aby powrócić po pewnym czasie.
Diagnozę zaczyna się zwykle od badań lekarskich, w celu wykluczenia schorzeń somatycznych, mogących powodować podobne symptomy (na przykład w razie choroby sercowych kardiolog winien na początku wykluczyć chorobę serca opierając się na elektrokardiogramu). Po wykluczeniu chorób somatycznych pacjent kierowany jest do poradni zdrowia psychicznego.
Rekomendowaną sposobem leczenia nerwic jest psychoterapia. Psychoterapia nerwic bazuje normalnie na interpretacji i wyjaśnieniu istoty konfliktu pomiędzy sprzecznymi tendencjami pacjenta, uwrażliwianiu na przeżywane emocje, zmianie destrukcyjnych przekonań dotyczących własnej osoby i stosunku z ludźmi, pomocy w budowaniu autonomicznego mechanizmu wartości, ćwiczeniu nowych zachowań, niezbędnych w realizacji emocjonalnych potrzeb pacjenta, dostarczeniu nowych, leczących doświadczeń w stosunku z terapeutą albo ekipą terapeutyczną, odreagowywaniu urazów i uczeniu zaspokajania w dorosłym życiu deficytów emocjonalnych z dzieciństwa.
W części przypadków, aby złagodzić symptomy dezorganizujące życie pacjenta, doktor psychiatra przepisuje leki uspokajające i przeciwlękowe. To jest regułą wobec osób nie zmotywowanych do psychoterapii. W nie wszystkich ośrodkach leczenie farmakologiczne jest jedyną dostępną ofertą terapeutyczną.
Przyg. Bogusław Włodawiec