Co to jest SALDO OBROTÓW BIEŻĄCYCH

Definicja SALDO OBROTÓW BIEŻĄCYCH: Saldo obrotów bieżących jest łączną miarą rozliczeń gospodarki z zagranicą, wynikających z bieżących operacji – głównie kupna i sprzedaży towarów i usług. Jeśli saldo tj. dodatnie, mówimy o nadwyżce obrotów bieżących, jeśli ujemne – o deficycie. Deficyt obrotów bieżących znaczy, że część towarów albo usług kupiliśmy na kredyt, a zatem stanowi on miarę zapożyczenia się gospodarki za granicą w danym okresie i określa tempo wzrostu długu zagranicznego. Saldo bilansu obrotów bieżących stanowi sumę: • Salda handlu zagranicznego (eksportu i importu towarów i usług). • Salda dochodów z zagranicznych pożyczek i inwestycji (chodzi tu o wypłacane i pozyskiwane poprzez państwo odsetki od kredytów i zyski z inwestycji zagranicznych).Dochody z zagranicznych pożyczek i inwestycji są wynagrodzeniem za usługi, które świadczy zagraniczny kapitał. Na przykład zysk zagranicznego inwestora, wypracowany poprzez jego przedsiębiorstwo w Polsce, będzie księgowany jako odpływ dochodów. Odsetki wypłacane Polakom za ich depozyty złożone za granicą będą natomiast rejestrowane jako napływ dochodu. • Salda dochodów z tytułu pracy za granicą (naszym wpływem są przekazywane do państwie dochody z tytułu pracy Polaków za granicą, wydatkiem – wypływ dewiz związany z pracą w Polsce cudzoziemców). • Salda transferów (prywatnych i oficjalnych). Transfery to bezzwrotne przepływy środków finansowych, które w istocie są swoistym podarunkiem (na przykład pomoc międzynarodowa dla państwie dotkniętego klęską żywiołową). Do transferów zalicza się też część pomocy UE dla Polski (wypłaty z funduszy UE), lecz również środki finansowe przesyłane do Polski poprzez osoby pracujące za granicą. Państwo, który utrzymuje deficyt obrotów bieżących, zaciąga kredyt u reszty świata i odwrotnie – nadwyżka znaczy, że państwo pożycza kapitał swoim partnerom zagranicznym. W pierwszym przypadku spada, a w drugim rośnie zagraniczny majątek netto ludzi i instytucji mających siedzibę w państwie, a więc tak zwany rezydentów. Tak więc saldo bilansu bieżącego wyraża zmianę w majątku netto państwie (od tego, co cudzoziemcy są winni krajowi trzeba odjąć to, co państwo winien jest cudzoziemcom). Państwo, który ma deficyt, czerpie z oszczędności światowych i może konsumować lub inwestować więcej niż wynosi jego PKB. Kiedyś jednak będzie musiał spłacić zadłużenie (dług zagraniczny). Dlatego wysokie deficyty na rachunku bieżącym zwykle rodzą zapytanie, czy państwo będzie w stanie spłacać własne długi, czy przeznacza zagraniczne oszczędności na dostatecznie zyskowne projekty inwestycyjne, czy ich zwyczajnie nie przejada. Jeżeli inwestorzy uznają, że państwo może mieć kłopoty ze spłatą swojego zadłużenia, mogą odmówić udzielania dalszych pożyczek. W takiej sytuacji waluta państwie może się gwałtownie osłabić w wyniku kryzysu walutowego. Dlatego dla każdego państwie, by zapewnić bezpieczeństwo zamiany z zagranicą, ważne jest posiadanie odpowiednich rezerw walutowych. Saldo obrotów bieżących wyraża się zwykle w stosunku do PKB danego państwie. Spośród prezentowanych państw dwa (Estonia i Węgry) miały znaczące deficyty obrotów bieżących, Polska miała deficyt na umiarkowanym poziomie, Francja saldo bliskie równowagi (z tendencją do pogarszania się salda), Niemcy umiarkowaną nadwyżkę obrotów bieżących, Holandia znaczną nadwyżkę