Co to jest POLITYKA OCHRONY KONKURENCJI

Definicja: Polityka ochrony konkurencji jest świadomą polityką państwa, promującą konkurencję rynkową i przeciwdziałającą monopolizacji rynku. Ze zjawiskami monopolistycznymi mamy do czynienia wówczas, gdy spółki są w stanie wyrobić sobie dominującą pozycję na rynku i narzucać kupującym zawyżone ceny albo negatywne warunki sprzedaży swoich produktów. Może to nastąpić lub w drodze uregulowań nie pozwalających na konkurencję rynkową (również ze strony importu), lub przez wyeliminowanie poprzez spółekę z rynku konkurentów, którzy mogliby zaoferować cenę niższą, lub wreszcie efektem zmowy monopolistycznej – świadomego współdziałania działających na rynku spółek, uniemożliwiającego obniżenie cen. Wszystkie te zjawiska są negatywne zarówno z punktu widzenia konsumenta, jak również funkcjonowania i rozwoju gospodarki. • Konsument zmuszany jest do płacenia wyższych cen, a więc jego poziom życia jest niższy. • Rynek nie funkcjonuje w sposób prawidłowy, a w szczególności brak na nim presji konkurencyjnej, która zmuszałby spółki do maksymalnego zastosowania posiadanego kapitału produkcyjnego. W wyniku spółki nie muszą dążyć do wzrostu swojej konkurencyjności, wolniejszy jest postęp techniczny i organizacyjny i przyrost wydajności pracy. Zjawiskom tym przeciwstawiają się działania z zakresu polityki ochrony konkurencji, w tym w szczególności: • Tworzenie uregulowań prawnych wzmagających systemy konkurencji rynkowej, ułatwiających wchodzenie na rynek nowych podmiotów i utrudniających eliminowanie z rynku konkurentów (zarówno krajowych, jak zagranicznych). • Przeciwdziałanie zmowom monopolistycznym, w tym mechanizm dotkliwych kar finansowych w razie udowodnienia istnienia takiej zmowy. • Tropienie i uniemożliwianie przejawów zachowań monopolistycznych (na przykład narzucania klientom niekorzystnych warunków transakcji albo nadużywania dominującej pozycji na rynku dla nieuzasadnionego zawyżania cen). • Kontrola procesu łączenia się przedsiębiorstw, żeby nie prowadziło to do postania przedsiębiorstw dominujących na rynku, a tym samym do zakłócenia konkurencji rynkowej (w skrajnych sytuacjach można nie tylko zakazać łączenia się przedsiębiorstw, lecz nawet nakazać podział dominującej spółki na kilka mniejszych). W UE polityka ochrony konkurencji znajduje się w gestii ponadnarodowej (Komisji Europejskiej)