Co to jest INTEGRACJA GOSPODARCZA

Definicja INTEGRACJA GOSPODARCZA: Integracja gospodarcza znaczy znoszenie barier w przepływie towarów i usług, a niekiedy również czynników produkcji (kapitału i siły roboczej), między państwami. Jej skutkiem, w myśl teorii, powinno abyć podniesienie efektywności ekonomicznej i dobrobytu państw integrujących się. Instytucjonalne formy ugrupowań integracyjnych (od najmniej do w najwyższym stopniu złożonych) to: Strefa wolnego handlu (SWH) bazuje na zniesieniu ceł i ograniczeń ilościowych w handlu pomiędzy członkami ugrupowania (na przykład EFTA, a więc Europejska Strefa Wolnego Handlu); unia celna (UC) to SWH gdzie członkowie dodatkowo ujednolicają politykę handlową (głównie cła) wobec państw trzecich (przykładem może abyć unia celna Belgii, Holandii i Luksemburga: tak zwany Benelux, która później w całości stała się częścią EWG); wspólny rynek (common market) to unia celna, gdzie dodatkowo występuje swoboda przepływu kapitału, siły roboczej i ewentualnie usług (Europejska Wspólnota Gospodarcza - EWG - która powstała w 1958 r., abyła w założeniu wspólnym rynkiem); jednolity rynek (single market) znaczy unię celną, gdzie wyeliminowano wszelakie bariery w przepływie towarów (na przykład kontrole graniczne i odmienne standardy techniczne); unia monetarna to taka forma integracji gospodarczej, gdzie członkowie integrują swą politykę pieniężną, ustalają na stałe kursy albo tworzą wspólną walutę, zarządzaną poprzez wspólny bank centralny (jedynym przykładem jest Unia Gospodarcza i Walutowa UE, która powstała w 1999 r.); unia gospodarcza to unia monetarna wspólnie z koordynacją polityki fiskalnej; ta forma integracji istnieje jak dotąd wyłącznie w państwach federacyjnych (np w stanach zjednoczonych ameryki), lecz nie pomiędzy niezależnymi państwami. Oceniając konsekwencje ekonomiczne ugrupowań integracyjnych zwykle wyróżnia się krótkoterminowe konsekwencje handlowe i długoterminowe efekty, wynikające z inwestycji i zmiany struktury produkcji i konsumpcji. Krótkookresowe zmiany to korzystny skutek kreacji handlu, dzięki któremu mniej efektywni producenci są zastępowani – dzięki zniesieniu ceł - poprzez bardziej skutecznych. Z kolei skutek przesunięcia handlu bazuje na zastąpieniu, wskutek protekcji wewnętrznej, bardziej skutecznych dostawców z reszty świata poprzez mniej skutecznych dostawców z unii, których wyroby nie są obciążone cłem. Ten negatywny skutek występował w miarę rzadko (na przykład w czasie tworzenia wspólnej polityki rolnej UE i w okresie integracji państw Ameryki Łacińskiej). W długim okresie integracja przyczynia się do lepszej alokacji kapitału, a więc bardziej skutecznych inwestycji, sprzyjających specjalizacji, wydłużeniu serii produkcji (korzyści skali) i dzięki temu obniżce wydatków. Z drugiej strony integracja, przez przyrost konkurencji na wspólnym rynku, prowadzi do obniżenia cen i zwiększenia różnorodności towarów dostępnych dla konsumentów. W skutku powinien nastąpić przyrost produkcji i dobrobytu. Na mapie pokazano jedynie pełnoprawnych członków 5 stowarzyszeń integracyjnych. Bloki te stanowią zwykle strefy wolnego handlu, a w razie UE – unię gospodarczą i walutową