Co to jest GOSPODARKA OPARTA NA WIEDZY

Definicja GOSPODARKA OPARTA NA WIEDZY: Koncepcja rozwoju gospodarki opartej na wiedzy (knowledge-based economy) została rozpropagowana w latach 90-tych poprzez specjalistów OECD, jako rezultat obserwacji i analiz rozwoju gospodarczego najważniejszych państw świata. Koncepcja ta jest dość prosta. Poprzez 40 lat (1945-85) w ekonomii dominowało przekonanie, że przyrost gospodarczy jest rezultatem oddziaływania 3 czynników: wzrostu nakładów pracy, wzrostu nakładów kapitału produkcyjnego (zależnego od wysokiej stosunku inwestycji do PKB) i postępu naukowo-technicznego. Zakładano, że postęp naukowo-techniczny jest egzogeniczny, a więc jego tempo jest niezależne od polityki gospodarczej (zwyczajnie w danym okresie badacze dokonują pewnej ilości odkryć). Odpowiednio z tą koncepcją, państwo już dysponujący ogromnymi zasobami kapitału i w miarę mało inwestujący, gdzie wzrost ludności jest powolny (na przykład USA), powinien rozwijać się bez pośpiechu – wolniej od reszty świata. W końcu lat 80-tych powstała jednak konkurencyjna teoria endogenicznego wzrostu. Tłumaczyła ona dziwny fenomen: USA, najbogatsza gospodarka świata, rozwijała się w bardzo szybkim tempie. W teorii endogenicznego wzrostu zauważono trzy zjawiska: • postęp techniczno-organizacyjny nie jest w ogóle dany egzogenicznie (a więc niezależny od polityki gospodarczej). Na tempo rozwoju technologii wpływa polityka państwa (na przykład zachęcanie do kosztów na badania i postęp, a więc B+R), ostra konkurencja rynkowa i wysoki postęp rynku kapitałowego, sprzyjający innowacyjnym formom finansowania ryzykownych, nowych rozwiązań technologicznych; • zamiast na liczbę pracujących, należy patrzeć na kapitał ludzki. Kapitał ludzki akumuluje się tak samo jak fizyczny, wymaga więc inwestycji. Pracownik w ogóle nie jest równy pracownikowi: o jego produktywności decyduje nauka, doświadczenia, zdolność do dostosowania się do nowych technologii; • kapitał ludzki i kapitał produkcyjny mogą abyć używane w sposób bardziej albo mniej skuteczny. Wszystkie te trzy spostrzeżenia mają wspólny mianownik: wiedzę. Gospodarka, której postęp opiera się na intensywnym użyciu wiedzy i doświadczenia, może rozwijać się szybciej od innych, gdyż generuje szybszy postęp techniczno-organizacyjny, dysponuje lepiej wyedukowanymi ludźmi i bardziej skutecznie wykorzystuje kapitał ludzki i kapitał produkcyjny. Właściwa polityka gospodarcza bazuje więc na wspieraniu konkurencji rynkowej, intensywnym wspieraniu badań i rozwoju, i podwyższaniu nauki pracowników. U źródeł strategii lizbońskiej znajduje się przekonanie, że w dziedzinie gospodarki opartej na wiedzy UE pozostaje w tyle za Stanami Zjednoczonymi i Japonią. Na fakt ten wskazuje szereg danych, zestawianych corocznie poprzez Komisję Europejską (tak zwany scorecard)