Definicja Penicylina
Co to znaczy PENICYLINA:
Zobacz: ANTYBIOTYKI
PENICILLINUM CRYSTALLISATUM (POLFA-TARCHOMIN) - antybiotyk beta-laktamowy, penicylina wrażliwa na działanie beta-laktamazy (penicylinazy). Działa bakteriobójczo między innymi na Streptococcus spp. niezależnie od szczepów Streptococcus pneumoniae, opornych również na inne antybiotyki, Neisseria gonorrhoeae niezależnie od szczepów wytwarzających beta-laktamazę, Neisseria meningitidis (pojawiły się już szczepy o zmniejszonej oporności), Staphylococcus spp. (szczepy nie wytwarzające beta-laktamazy), Listeria monocytogenes, Bacillus anthracis, nie wszystkie szczepy Clostridium spp., Bacteroides spp. niezależnie od Bacteroides fragilis, Treponema pallidum, Actinomyces spp.
Przenika między innymi do płynu opłucnowego, osierdziowego, żółci, poprzez łożysko i do mleka matki. Osiąga małe stężenie w płynie mózgowo-rdzeniowym zmienionym zapalnie. Jest częściowo metabolizowany w wątrobie. Wydala się raczej z moczem. Tę postać penicyliny stosuje się w zakażeniach wywołanych poprzez paciorkowce (angina, zapalenie migdałków podniebiennych, różnego typu zakażenia dróg oddechowych, ropnie, ostra dolegliwość reumatyczna, róża, płonica), w zakażeniach wywołanych poprzez Neisseria spp. (rzeżączka) i nie wszystkich zakażeniach wywołanych poprzez bakterie beztlenowe (zgorzel gazowa). Ponadto jest użytkowany w zapaleniu opon mózgowo-rdzeniowych, zakażeniach kości i stawów, bakteryjnym zapaleniu wsierdzia (w skojarzeniu z antybiotykami aminoglikozydowymi - zobacz: ANTYBIOTYKI), wągliku, promienicy, kile.
symptomy niepożądane: reakcje uczuleniowe (rumień, pokrzywka, gorączka, bóle stawów, bardzo rzadko wstrząs anafilaktyczny - niekiedy kończący się śmiercią), nadkażenia opornymi bakteriami i drożdżakami, śródmiąższowe zapalenie nerek. Spore dawki mogą być neurotoksyczne (drgawki, halucynacje) i mogą spowodować zaburzenia elektrolitowe (na przykład hyperkaliemię, a w jej następstwie - blok przedsionkowo-komorowy), niedokrwistość hemolityczną i przedłużenie czasu krwawienia. U pacjentów z kiłą możliwa reakcja Jarish-Herxheimera, jako skutek uwolnienia endotoksyn z krętków. Przez wzgląd na takimi ewentualnymi skutkami ubocznymi lek ten trzeba użytkować ostrożnie u chorych z astmą oskrzelową albo nadwrażliwością na leki w ogóle, a przy sporych dawkach - u chorych z niewydolnością nerek, prawokomorowej niewydolności krążenia albo przy jednoczesnym stosowaniu leków zawierających K+.
Interakcje: Z tetracyklinami, chloramfenikolem, erytromycyną - działanie antagonistyczne, z kolei z antybiotykami aminoglikozydowymi (zobacz: ANTYBIOTYKI) - działanie synergistyczne. Nasila działanie i toksyczność doustnych leków przeciwkrzepliwych i - użytkowany w sporych dawkach - digoksyny.
PENICILLINUM PROCAINICUM (POLFA-TARCHOMIN) - antybiotyk beta-laktamowy, pochodna penicyliny benzylowej o przedłużonym działaniu. Działa bakteriobójczo między innymi na Streptococcus spp. (niezależnie od szczepów Streptococcus pneumoniae), Neisseria spp. (pojawiły się już szczepy oporne), Staphylococcus spp. (szczepy nie wytwarzające beta-laktamazy), Listeria monocytogenes, Bacillus anthracis, nie wszystkie szczepy Clostridium spp., Bacteroides spp. (niezależnie od Bacteroides fragilis), Treponema pallidum, Actinomyces spp. Osiąga w krwi znacząco mniejsze stężenia niż benzylopenicylina, ale utrzymują się one poprzez 12-24 h. Przenika między innymi do płynu opłucnowego, osierdziowego, żółci, poprzez łożysko i do mleka matki. Jest częściowo metabolizowana w wątrobie. Wydala się raczej z moczem.
Penicillinum procainicum stosuje się w zakażeniach paciorkowcami (między innymi w anginie, zapaleniach migdałków podniebiennych, zatok obocznych nosa, płuc), w profilaktyce dolegliwości reumatycznej, w zapaleniu wsierdzia, przy nosicielstwie błonicy, w rzeżączce i kile.
W ostrych i ciężkich zakażeniach podanie Penicillinum procainicum powinno być poprzedzone leczeniem penicyliną benzylową. Dzieciom podaje się niemal wyłącznie w profilaktyce dolegliwości reumatycznej i zapalenia wsierdzia.
symptomy niepożądane: Reakcje uczuleniowe (rumień, pokrzywka, gorączka, bóle stawów, bardzo rzadko wstrząs anafilaktyczny - niekiedy kończący się śmiercią), rzadko zespół Hoigne (nie mający podłoża alergicznego), w rezultacie przedostania się do krążenia sporych kryształów penicyliny prokainowej - mikrozatory! - albo działania samej prokainy (wymioty, niepokój, sinica, częstoskurcz, nadciśnienie, halucynacje, drgawki, a nawet zatrzymanie czynności serca). Dość regularnie - jałowe nacieki zapalne w miejscu wstrzyknięcia, niekiedy nadkażenia opornymi bakteriami albo drożdżakami, śródmiąższowe zapalenie nerek, reakcja Jarish-Herxheimera u chorych na kiłę.
Przeciwwskazania: Nadwrażliwość na penicyliny albo prokainę, nie podawać dzieciom do 12. miesiąca życia, nie użytkować w posocznicy, ostrożnie - w astmie oskrzelowej i ogólnej nadwrażliwości na leki.
Interakcje: Nasila działanie leków zwiotczających mięśnie. Z tetracyklinami, chloramfenikolem, erytromycyną - działanie antagonistyczne, z antybiotykami aminoglikozydowymi (zobacz: ANTYBIOTYKI) - działanie synergistyczne. Nasila działanie i toksyczność doustnych leków przeciwkrzepliwych.
UWAGA: Penicillinum crystallisatum i Penicillinum procainicum podaje się po uprzednim wykonaniu próby uczuleniowej
PENICILLINUM CRYSTALLISATUM (POLFA-TARCHOMIN) - antybiotyk beta-laktamowy, penicylina wrażliwa na działanie beta-laktamazy (penicylinazy). Działa bakteriobójczo między innymi na Streptococcus spp. niezależnie od szczepów Streptococcus pneumoniae, opornych również na inne antybiotyki, Neisseria gonorrhoeae niezależnie od szczepów wytwarzających beta-laktamazę, Neisseria meningitidis (pojawiły się już szczepy o zmniejszonej oporności), Staphylococcus spp. (szczepy nie wytwarzające beta-laktamazy), Listeria monocytogenes, Bacillus anthracis, nie wszystkie szczepy Clostridium spp., Bacteroides spp. niezależnie od Bacteroides fragilis, Treponema pallidum, Actinomyces spp.
Przenika między innymi do płynu opłucnowego, osierdziowego, żółci, poprzez łożysko i do mleka matki. Osiąga małe stężenie w płynie mózgowo-rdzeniowym zmienionym zapalnie. Jest częściowo metabolizowany w wątrobie. Wydala się raczej z moczem. Tę postać penicyliny stosuje się w zakażeniach wywołanych poprzez paciorkowce (angina, zapalenie migdałków podniebiennych, różnego typu zakażenia dróg oddechowych, ropnie, ostra dolegliwość reumatyczna, róża, płonica), w zakażeniach wywołanych poprzez Neisseria spp. (rzeżączka) i nie wszystkich zakażeniach wywołanych poprzez bakterie beztlenowe (zgorzel gazowa). Ponadto jest użytkowany w zapaleniu opon mózgowo-rdzeniowych, zakażeniach kości i stawów, bakteryjnym zapaleniu wsierdzia (w skojarzeniu z antybiotykami aminoglikozydowymi - zobacz: ANTYBIOTYKI), wągliku, promienicy, kile.
symptomy niepożądane: reakcje uczuleniowe (rumień, pokrzywka, gorączka, bóle stawów, bardzo rzadko wstrząs anafilaktyczny - niekiedy kończący się śmiercią), nadkażenia opornymi bakteriami i drożdżakami, śródmiąższowe zapalenie nerek. Spore dawki mogą być neurotoksyczne (drgawki, halucynacje) i mogą spowodować zaburzenia elektrolitowe (na przykład hyperkaliemię, a w jej następstwie - blok przedsionkowo-komorowy), niedokrwistość hemolityczną i przedłużenie czasu krwawienia. U pacjentów z kiłą możliwa reakcja Jarish-Herxheimera, jako skutek uwolnienia endotoksyn z krętków. Przez wzgląd na takimi ewentualnymi skutkami ubocznymi lek ten trzeba użytkować ostrożnie u chorych z astmą oskrzelową albo nadwrażliwością na leki w ogóle, a przy sporych dawkach - u chorych z niewydolnością nerek, prawokomorowej niewydolności krążenia albo przy jednoczesnym stosowaniu leków zawierających K+.
Interakcje: Z tetracyklinami, chloramfenikolem, erytromycyną - działanie antagonistyczne, z kolei z antybiotykami aminoglikozydowymi (zobacz: ANTYBIOTYKI) - działanie synergistyczne. Nasila działanie i toksyczność doustnych leków przeciwkrzepliwych i - użytkowany w sporych dawkach - digoksyny.
PENICILLINUM PROCAINICUM (POLFA-TARCHOMIN) - antybiotyk beta-laktamowy, pochodna penicyliny benzylowej o przedłużonym działaniu. Działa bakteriobójczo między innymi na Streptococcus spp. (niezależnie od szczepów Streptococcus pneumoniae), Neisseria spp. (pojawiły się już szczepy oporne), Staphylococcus spp. (szczepy nie wytwarzające beta-laktamazy), Listeria monocytogenes, Bacillus anthracis, nie wszystkie szczepy Clostridium spp., Bacteroides spp. (niezależnie od Bacteroides fragilis), Treponema pallidum, Actinomyces spp. Osiąga w krwi znacząco mniejsze stężenia niż benzylopenicylina, ale utrzymują się one poprzez 12-24 h. Przenika między innymi do płynu opłucnowego, osierdziowego, żółci, poprzez łożysko i do mleka matki. Jest częściowo metabolizowana w wątrobie. Wydala się raczej z moczem.
Penicillinum procainicum stosuje się w zakażeniach paciorkowcami (między innymi w anginie, zapaleniach migdałków podniebiennych, zatok obocznych nosa, płuc), w profilaktyce dolegliwości reumatycznej, w zapaleniu wsierdzia, przy nosicielstwie błonicy, w rzeżączce i kile.
W ostrych i ciężkich zakażeniach podanie Penicillinum procainicum powinno być poprzedzone leczeniem penicyliną benzylową. Dzieciom podaje się niemal wyłącznie w profilaktyce dolegliwości reumatycznej i zapalenia wsierdzia.
symptomy niepożądane: Reakcje uczuleniowe (rumień, pokrzywka, gorączka, bóle stawów, bardzo rzadko wstrząs anafilaktyczny - niekiedy kończący się śmiercią), rzadko zespół Hoigne (nie mający podłoża alergicznego), w rezultacie przedostania się do krążenia sporych kryształów penicyliny prokainowej - mikrozatory! - albo działania samej prokainy (wymioty, niepokój, sinica, częstoskurcz, nadciśnienie, halucynacje, drgawki, a nawet zatrzymanie czynności serca). Dość regularnie - jałowe nacieki zapalne w miejscu wstrzyknięcia, niekiedy nadkażenia opornymi bakteriami albo drożdżakami, śródmiąższowe zapalenie nerek, reakcja Jarish-Herxheimera u chorych na kiłę.
Przeciwwskazania: Nadwrażliwość na penicyliny albo prokainę, nie podawać dzieciom do 12. miesiąca życia, nie użytkować w posocznicy, ostrożnie - w astmie oskrzelowej i ogólnej nadwrażliwości na leki.
Interakcje: Nasila działanie leków zwiotczających mięśnie. Z tetracyklinami, chloramfenikolem, erytromycyną - działanie antagonistyczne, z antybiotykami aminoglikozydowymi (zobacz: ANTYBIOTYKI) - działanie synergistyczne. Nasila działanie i toksyczność doustnych leków przeciwkrzepliwych.
UWAGA: Penicillinum crystallisatum i Penicillinum procainicum podaje się po uprzednim wykonaniu próby uczuleniowej
- Co znaczy Pirydoksyna:
- Porównanie o temp. topnienia 160° C, rozpuszczalna w wodzie, alkoholu i acetonie, odporna na działanie temp.. Brak witaminy B6 skutkuje niedokrwistość i zmiany chorobowe skóry.Występuje między innymi w penicylina co znaczy.
- Krzyżówka Paracelsus:
- Dlaczego prof. uniwersytetu w Bazylei. Wprowadził do lecznictwa sporo nowych lekarstw, jak na przykład opium, rtęć, sole metali i tym podobne Zaproponował nazwę alkohol. Zaliczany do głównych artystów penicylina krzyżówka.
- Co to jest Podagra:
- Jak lepiej moczanowej, polegającej na występowaniu gwałtownych napadowych bólów w formie podagry (ból palucha) albo bólu innych stawów, jest nadmierny poziom kwasu moczowego we krwi. Istotą dolegliwości jest penicylina co to jest.
- Słownik Piroliza:
- Kiedy krakowanie węglowodorów, prowadzone pod niskim ciśnieniem (do 0,5 MPa) w temp. 800-1500° C. (Krakowanie - zachodzący w wysokiej temp. mechanizm rozkładu raczej ciężkich i małowartościowych destylatów penicylina słownik.
- Czym jest Promet:
- Od czego zależy pierwiastek chemiczny podgrupy w III ekipie układu okresowego o liczbie atomowej = 61 i masie atomowej = [145], własnościach zasadowych. Promet w związkach jest trójwartościowy (zielone jony Pm3 penicylina czym jest.
- Dodano:
- Autor:
Doradca
Czym jest Penicylina znaczenie w Słownik P .