Definicja Gorączka

Co to znaczy GORĄCZKA: Podwyższenie temp. ciała jest reakcją organizmu na działanie szkodliwego czynnika. Stany podgorączkowe albo gorączka występują w bardzo wielu chorobach. Gorączka wyczerpuje organizm i dlatego, gdy jest bardzo wysoka, trzeba ją obniżyć. Człowiek wytrzymuje temperaturę podwyższoną do 42-43 stopni Celsjusza. Ponad tej granicy występuje denaturacja, a więc ścinanie się białka w komórkach. Długookresowa podwyższona temp. ciała wyniszcza organizm i może doprowadzić do niewydolności układu krążenia. Szczególnie niebezpieczne są gwałtowne narastania i spadki gorączki. W okresie gwałtownego spadku chory silnie się poci, czuje się zmęczony i osłabiony. W tym stanie największe zagrożenie występuje ze strony układu krążenia, może gdyż dojść do jego ostrej niewydolności, której pierwszymi symptomami są: bladość, oblanie zimnym później, zaostrzenie rysów twarzy, spadek ciśnienia krwi.
U chorych należy mierzyć temperaturę 2 razy na dzień i dodatkowo przy wystąpieniu złego samopoczucia, dreszczy, wypieków na twarzy, błyszczących oczu, przyspieszenia tętna i oddechu albo zaburzenia świadomości.
Temperaturę mierzy się przeważnie pod pachą, lecz można ją także mierzyć w jamie ustnej lub w odbytnicy. Temp. mierzona w jamie ustnej jest wyższa o 0,3 stopnie Celsjusza, a w odbytnicy - o 0,5 stopni Celsjusza od mierzonej w tym samym czasie pod pachą.
Normalna temp. u człowieka: 36-37 stopni Celsjusza, stan podgorączkowy: 37,1-38 stopni Celsjusza, gorączka umiarkowana: 38,1-39 stopni Celsjusza, gorączka wysoka: ponad 39 stopni Celsjusza