Definicja Azotyny, azotany
Co to znaczy AZOTYNY, AZOTANY:
Znajdujące się w glebie sole azotowe pobierane poprzez rośliny i obracane na budowę cząsteczek białka, stanowiącego fundamentalny obiekt ciała roślin i zwierząt. Powstają w rezultacie utleniania amoniaku i jego związków poprzez bakterie nitryfikacyjne (a więc nitryfikatory, z z łaciny nitrum = soda + facio = czynię) na tlenki azotu, które z innymi związkami mineralnymi tworzą znów azotowe związki glebowe. Nitryfikatory uzyskują potrzebną im do mechanizmów syntezy energię poprzez utlenienie amoniaku albo azotynów do azotanów, a więc w rezultacie nitryfikacji.
Są dwa typy bakterii nitryfikacyjnych:
Bakterie z rodzaju Nitrosomonas utleniają sole amonowe do azotynów.
Bakterie z rodzaju Nitrobacter utleniają azotyny do azotanów.
Azotany mogą być bezpośrednio używane jako źródło azotu poprzez rośliny, mogą gromadzić się w glebie (na przykład złoża saletry chilijskiej) albo ulegać rozkładowi poprzez bakterie denitryfikacyjne (bakterie wykorzystujące jako ostateczny akceptor wodoru azotany, azotyny albo podtlenek azotu z wytworzeniem amoniaku i azotu cząsteczkowego, uchodzącego do atmosfery, jako produktów końcowych reakcji. Mechanizm ten nazywa się denitryfikacją albo oddychaniem azotanowym i zachodzi w pierwszej kolejności wtedy, kiedy brak jest tlenu jako akceptora wodoru. Liczne denitryfikatory żyją w glebie i wodzie, przyczyniając się do lokalnych strat azotu glebowego, w szczególności w glebach słabo przewietrzanych. Wolny tlen hamuje denitryfikację, będąc bardziej pożądanym akceptorem wodoru niż utlenione związki azotu).
Bakterie nitryfikacyjne bytują raczej w glebie, wzbogacając ją w azotany, najchętniej używaną poprzez rośliny formę azotu. Zbyt intensywna nitryfikacja nie jest pożądana, bo azotany są znacząco łatwiej wypłukiwane z gleby niż jony amonowe.
innymi słowami, bakterie nitryfikacyjne utleniają amoniak produkowany w trakcie mechanizmów gnilnych (w rozkładzie białek) na azotyny, a te na azotany, poprzez co są bardzo istotnym faktorem obiegu związków azotowych w przyrodzie, azotany stanowią gdyż źródło pokarmu azotowego dla roślin wyższych
Są dwa typy bakterii nitryfikacyjnych:
Bakterie z rodzaju Nitrosomonas utleniają sole amonowe do azotynów.
Bakterie z rodzaju Nitrobacter utleniają azotyny do azotanów.
Azotany mogą być bezpośrednio używane jako źródło azotu poprzez rośliny, mogą gromadzić się w glebie (na przykład złoża saletry chilijskiej) albo ulegać rozkładowi poprzez bakterie denitryfikacyjne (bakterie wykorzystujące jako ostateczny akceptor wodoru azotany, azotyny albo podtlenek azotu z wytworzeniem amoniaku i azotu cząsteczkowego, uchodzącego do atmosfery, jako produktów końcowych reakcji. Mechanizm ten nazywa się denitryfikacją albo oddychaniem azotanowym i zachodzi w pierwszej kolejności wtedy, kiedy brak jest tlenu jako akceptora wodoru. Liczne denitryfikatory żyją w glebie i wodzie, przyczyniając się do lokalnych strat azotu glebowego, w szczególności w glebach słabo przewietrzanych. Wolny tlen hamuje denitryfikację, będąc bardziej pożądanym akceptorem wodoru niż utlenione związki azotu).
Bakterie nitryfikacyjne bytują raczej w glebie, wzbogacając ją w azotany, najchętniej używaną poprzez rośliny formę azotu. Zbyt intensywna nitryfikacja nie jest pożądana, bo azotany są znacząco łatwiej wypłukiwane z gleby niż jony amonowe.
innymi słowami, bakterie nitryfikacyjne utleniają amoniak produkowany w trakcie mechanizmów gnilnych (w rozkładzie białek) na azotyny, a te na azotany, poprzez co są bardzo istotnym faktorem obiegu związków azotowych w przyrodzie, azotany stanowią gdyż źródło pokarmu azotowego dla roślin wyższych
Czym jest Azotyny, azotany znaczenie w Słownik A .