Co to znaczy dekompensacja
Co to jest DEKOMPENSACJA
Zapożyczony z terminologii funkcjonowania organicznego, termin "dekompensacja" znaczy załamanie się przejściowej ròwnowagi osiągniętej poprzez chorą część organizmu w drodze systemòw adaptacji.
W zakresie psychiki, dzięki terminu „dekompensacja” zwykło się oznaczać stan krytyczny, spowodowany przez załamanie się zwykle użytkowanych, neurotycznych systemòw obronnych podmiotu, ktòry znalazł się w nowej i trudnej do zniesienia sytuacji afektywnej. Poprzednia wrażliwość psychiczna podmiotu dochodzi wtedy do głosu. Słabość "Ja", efekty niedoboru afektywnego, a nawet tendencje psychotyczne zostają zreaktywowane.
Na poziomie klinicznym, dekompensacja może przyjmować formę fobii, epizodycznego zaburzenia umysłowego, napadu delirium, albo somatyzacji. Powyższe symptomy mają przeważnie charakter przejściowy. Chociaż, dekompensacja neurotyczna może niekiedy ujawnić schowaną, glębszą patologię - znaczy to wòwczas start psychozy albo innej chronicznej psychopatii. Otoczenie i postępowanie terapeutyczne mają w takim przypadku szczegòlnie ważne znaczenie.
Dekompensacja psycho-neurotyczna u osòb starszych wyróżnia się specyficznymi cechami. Pojawia się ona regularnie wskutek przeniesienia do domu starcòw albo szpitala, po utracie wspòłmałżonka albo także po interwencji chirurgicznej spowodowanej złamaniem. Dekompensacja tu jest przejawem trudności, jakie mają osoby starsze z przystosowaniem się do sytuacji stresowej, ktòra wywołuje u nich załamanie się dotychczasowych systemòw obronnych. Symptomy takiego stanu mogą być dość ostre. Należą do nich: przejściowe zaburzenia umysłowe, stany lękowe, dezorientacja w okresie i w przestrzeni, niedożywienie, odwodnienie, ostre stany regresji, napady melancholii albo histerycznej nadpobudliwości.
Niektòrzy autorzy odròżniają dekompensację strukturalną (pacjent kompensuje sytuację urazową na poziomie struktury osobowości, co może przyjmować formę ostrego stanu depresyjnego, dezorganizacji psychosomatycznej, paranoi, i tak dalej) od dekompensacji behawioralnej, przejawiającej się jako gwałtowne przejście do czynu (zabòjstwo, pròba samobòjcza, i tak dalej).
Przyg. Jolanta Cackowska-Demirian
W zakresie psychiki, dzięki terminu „dekompensacja” zwykło się oznaczać stan krytyczny, spowodowany przez załamanie się zwykle użytkowanych, neurotycznych systemòw obronnych podmiotu, ktòry znalazł się w nowej i trudnej do zniesienia sytuacji afektywnej. Poprzednia wrażliwość psychiczna podmiotu dochodzi wtedy do głosu. Słabość "Ja", efekty niedoboru afektywnego, a nawet tendencje psychotyczne zostają zreaktywowane.
Na poziomie klinicznym, dekompensacja może przyjmować formę fobii, epizodycznego zaburzenia umysłowego, napadu delirium, albo somatyzacji. Powyższe symptomy mają przeważnie charakter przejściowy. Chociaż, dekompensacja neurotyczna może niekiedy ujawnić schowaną, glębszą patologię - znaczy to wòwczas start psychozy albo innej chronicznej psychopatii. Otoczenie i postępowanie terapeutyczne mają w takim przypadku szczegòlnie ważne znaczenie.
Dekompensacja psycho-neurotyczna u osòb starszych wyróżnia się specyficznymi cechami. Pojawia się ona regularnie wskutek przeniesienia do domu starcòw albo szpitala, po utracie wspòłmałżonka albo także po interwencji chirurgicznej spowodowanej złamaniem. Dekompensacja tu jest przejawem trudności, jakie mają osoby starsze z przystosowaniem się do sytuacji stresowej, ktòra wywołuje u nich załamanie się dotychczasowych systemòw obronnych. Symptomy takiego stanu mogą być dość ostre. Należą do nich: przejściowe zaburzenia umysłowe, stany lękowe, dezorientacja w okresie i w przestrzeni, niedożywienie, odwodnienie, ostre stany regresji, napady melancholii albo histerycznej nadpobudliwości.
Niektòrzy autorzy odròżniają dekompensację strukturalną (pacjent kompensuje sytuację urazową na poziomie struktury osobowości, co może przyjmować formę ostrego stanu depresyjnego, dezorganizacji psychosomatycznej, paranoi, i tak dalej) od dekompensacji behawioralnej, przejawiającej się jako gwałtowne przejście do czynu (zabòjstwo, pròba samobòjcza, i tak dalej).
Przyg. Jolanta Cackowska-Demirian
- Co znaczy Dwanaście Kroków AA:
- Porównanie Wspólnotę Anonimowych Alkoholików program zdrowienia wyłożony jest w Dwunastu Krokach. Zachowaniu jedności Wspólnoty służy Dwanaście Tradycji. Fundamentalne wiadomości na temat Wspólnoty zawiera dekompensacja co znaczy.
- Krzyżówka DDA:
- Dlaczego osób, które ukończyły 18 lat i są dziećmi alkoholików. W spotkaniach tych grup mogą uczestniczyć zarówno osoby 20 letnie jak i 40, 50 czy nawet 90-letnie. Na przełomie 1976/1977 roku, w Kalifornii dekompensacja krzyżówka.
- Co to jest Disulfiram:
- Jak lepiej najwyższym stopniu znanym środkiem wywołującym awersję i uczulającym na alkohol. W latach dwudziestych substancja o tym składzie chemicznym była stosowana w przemyśle do przyspieszenia wulkanizacji dekompensacja co to jest.
- Słownik Detoksykacja:
- Kiedy odtruwanie - usunięcie z organizmu albo zobojętnianie substancji trującej (na przykład alkoholu, narkotyku, czy nadmiernej dawki leku). Detoksykacja osób uzależnionych od alkoholu kończy przeważnie dekompensacja słownik.
- Czym jest Demencja:
- Od czego zależy psychopatologicznych aktualnych w różnego rodzaju uszkodzeniach i chorobach mózgu. Obejmuje pogorszenie funkcjonowania intelektualnego - raczej pamięci dowolnej, orientacji, rozumowania. Demencja nie dekompensacja czym jest.
- Dodano:
- Autor:
Doradca
Czym jest dekompensacja znaczenie w Słownik D .