Co to jest KURS WALUTOWY I INFLACJA

Definicja KURS WALUTOWY I INFLACJA: Ważnym problemem związanym z prowadzeniem polityki pieniężnej w gospodarce otwartej (a więc takiej, gdzie zarówno wyroby, jak i kapitał mogą swobodnie przepływać między państwem i zagranicą) jest związek kursu walutowego z inflacją. Generalnie rzecz biorąc, polityka pieniężna musi wybrać: • lub koncentruje się na utrzymaniu stabilnego kursu walutowego, godząc się na to aby podaż pieniądza (a w ślad za tym również inflacja) swobodnie się wymieniały; • lub koncentruje się na kontroli inflacji i podaży pieniądza, pozwalając na swobodne wahania kursu walutowego. Dlaczego trzeba dokonać takiego wyboru? Wyobraźmy sobie, że bank centralny chce utrzymać kurs na określonym, niezmiennym poziomie (stosuje system kursu stałego). Jednocześnie w państwie zwiększa się inflacja. Normalnym działaniem banku centralnego w takiej sytuacji jest podwyżka stóp procentowych banku centralnego i ograniczenie ilości pieniądza na rynku. Jeśli jednak kurs nie ulega zmianie, wyższe stopy procentowe w państwie oznaczają dodatkowe zyski dla inwestorów portfelowych. Do państwie rozpoczyna więc napływać dodatkowy kapitał, a jego zagraniczni właściciele zmieniają posiadane poprzez siebie waluty obce na walutę danego państwie. W skutku, rosną jednak rezerwy dewizowe, a w ślad za tym także ilość krajowego pieniądza, co natomiast sprzyja utrzymywaniu się inflacji na podwyższonym poziomie. Wyobraźmy sobie natomiast, że bank centralny chce ściśle kontrolować inflację, a zatem i ilość pieniądza na rynku. Podobnie jak w poprzednim przykładzie, w państwie zwiększa się inflacja. Bank podnosi więc stopy procentowe, po to aby ograniczyć ilość pieniądza. Wyższe stopy zachęcają do napływu obcy kapitał – jeśli więc bank chce, by stopy pozostały na podwyższonym poziomie, musi pogodzić się ze wzmocnieniem kursu walutowego. Innymi słowy, bank centralny nie może jednocześnie kontrolować inflacji i kursu walutowego. Poprzez większość lat 90-tych Polska stosowała politykę stopniowej dewaluacji kursu walutowego. Poczynając od połowy 1999 roku polityka uległa zmianie: NBP zaczął stosować strategię bezpośredniego celu inflacyjnego, jednocześnie upłynniając w 2000 roku kurs złotego. Podaż pieniądza i inflację rzeczywiście udało się znacząco lepiej kontrolować, lecz za cenę dużej zmienności kursu