Co to jest KONWERGENCJA NOMINALNA

Definicja KONWERGENCJA NOMINALNA: Nominalna konwergencja to zbieżność zmiennych charakteryzujących politykę pieniężną w gospodarce – a więc stopy inflacji, stóp procentowych i kursów walutowych – w państwach, które w wysokim stopniu skoordynowały swoją politykę gospodarczą. Wystąpienie zjawisk nominalnej konwergencji w zasadzie wymaga wprowadzenia wspólnej waluty, a przynajmniej ścisłego powiązania kursów walutowych poszczególnych państw, przy wysiłku na rzecz skoordynowania polityki budżetowej. W pełni występuje w razie przystąpienia państwie do unii ekonomicznej i walutowej. W UE zjawiska nominalnej konwergencji nastąpiły od początku lat 90-tych, kiedy państwa te zdecydowały się wprowadzić w roku 1999 wspólną walutę - euro. Pkt. wyjściowy abył bardzo różny. W 1995 r. trzy państwa unijne (Grecja, Włochy, Hiszpania) charakteryzowały się bardzo wysokimi deficytami sektora publicznego. W takich państwach, a także w Portugalii, inflacja wyraźnie przekraczała poziom wymagany w państwach wstępujących do strefy euro, w ślad za czym występowały też bardzo wysokie krótko- i długookresowe stopy procentowe. Waluta żadnego z tych państw nie uniknęła znacznego osłabienia w dwóch wcześniejszych latach. Zatem, między państwami Unii występowały wielkie różnice w dziedzinie stosowanej polityki makroekonomicznej, skali nierównowagi i wyników gospodarczych. Mimo to, w ciągu kilku lat nastąpiła nominalna konwergencja: spadła inflacja i stopy procentowe, a kurs walutowy nabrał cech stabilności. Jak się uważa, abyło to w pierwszej kolejności skutkiem przekonania uczestników rynku finansowego, że wszystkie te państwa wypełnią kryteria konwergencji i wprowadzą euro. Rysunek pokazuje silną tendencję do konwergencji nominalnych stóp procentowych w państwach przystępujących do strefy euro (podobne konsekwencje zaobserwowano odnośnie stopy inflacji). W Grecji, która przystąpiła do strefy euro w roku 2001, opóźniona abyła również nominalna konwergencja